’Vitruvian Man’ ของเลโอนาร์โด ดา วินชี กล่าวกันว่าแสดงให้เห็นถึงอัตราส่วนทองคํา
ดาวินชีจําลองรูปแบบมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบของเขาหลังจากสัดส่วนที่ Vitruvius สถาปนิกโรมันโบราณวางไว้ ชายที่ดูโกรธแค้นที่วาดโดย Da Vinci มีเหตุผลที่จะยิ้ม – ตอนนี้เขาถือเป็นหนึ่งในตัวเลขที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในโลกแผ่นเปลือกโลก? ไม่มีปัญหา ในขณะที่ส่วนใหญ่ของร่วมสมัยของเขาอธิบายในประเทศฟอสซิลหอยบนภูเขาเป็นของเหลือจากน้ําท่วมใหญ่, ดาวินชีคิดเป็นอย่างอื่น. เขาควรจะ (ขวา) ว่าภูเขาจะต้องเคยเป็นชายฝั่งก่อนที่จะหลายปีของการค่อยๆเลื่อนขึ้น
มันไม่ใช่เฟอร์รารี่ แต่การออกแบบของดาวินชีสําหรับยานพาหนะขับเคลื่อนตัวเองเป็นการปฏิวัติสําหรับวันของเขา “รถ” ไม้ของเขาเคลื่อนที่โดยปฏิสัมพันธ์ของสปริงกับล้อเกียร์ นักวิทยาศาสตร์ที่พิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่งในฟลอเรนซ์สร้างแบบจําลองในปี 2004 และพบว่ามันทํางานตามที่ดาวินชีตั้งใจไว้ภาพ (Image credit: Courtesy of Museo Nazionale della Scienza della Tecnologia Leonardo da Vinci)ดาวินชีอาศัยอยู่ในมิลานที่ต่อสู้กับโรคระบาดมองเห็นเมืองที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นที่เขาภูมิใจที่จะเรียกบ้าน สถาปัตยกรรมของเขามีรายละเอียดสูงและรวมถึงคอกม้าที่มีช่องระบายอากาศบริสุทธิ์ สําหรับความสับสนของมิลานสมัยใหม่เขาไม่ได้มีที่ว่างสําหรับสนามฟุตบอล
สกรูทางอากาศ
IMAGE
ภาพ (Image credit: Courtesy of Museo Nazionale della Scienza della Tecnologia Leonardo da Vinci)นักวิทยาศาสตร์สมัยใหม่เห็นพ้องต้องกันว่าอาจไม่เคยยกขึ้นจากพื้นดิน แต่การออกแบบ “เฮลิคอปเตอร์” ของดาวินชียังคงเป็นหนึ่งในที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา การคุมขังที่อยากรู้อยากเห็นนั้นมีความหมายว่าจะดําเนินการโดยทีมสี่คนและอาจได้รับแรงบันดาลใจจากของเล่นกังหันลมที่ได้รับความนิยมในสมัยของเลโอนาร์โดนักคิดมากกว่านักสู้ความไม่พอใจของดาวินชีสําหรับความขัดแย้งไม่ได้หยุดเขาจากการฝันถึงการออกแบบสําหรับปืนใหญ่ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเช่นนี้ สามถังของเขาจะเป็นอาวุธร้ายแรงในสนามรบรวดเร็วและเบาด้วยพลังไฟพิเศษมากมายจินตนาการของ Da Vinci เต็มไปด้วยความสามารถด้วยความคิดสําหรับเครื่องบินรวมถึงเครื่องร่อนหลายเครื่องที่ติดตั้งปีกที่กระพริบได้ รุ่นเปิดเปลือกนี้ติดตั้งที่นั่งและเกียร์สําหรับนักบินไม่รวมการออกแบบสําหรับหมวกกันน็อกชน
สะพานหมุนภาพ (Image credit: Courtesy of Museo Nazionale della Scienza della Tecnologia
ดาวินชีเป็นแฟนตัวยงของการพักผ่อนอย่างรวดเร็วเสมอดาวินชีคิดว่าสะพานหมุนของเขาจะใช้ได้ดีที่สุดในการทําสงคราม วัสดุที่มีน้ําหนักเบาแต่แข็งแรงติดอยู่กับระบบเชือกและรอกกลิ้งทําให้กองทัพสามารถรับและไปได้ในเวลาที่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าอุปกรณ์ดําน้ําภาพ (เครดิตภาพ: โดยได้รับอนุญาตจากห้องสมุดอังกฤษ Arundel 263, f.24v)ความหลงใหลในทะเลของดาวินชีกระตุ้นการออกแบบมากมายสําหรับการสํารวจสัตว์น้ํา ชุดดําน้ําของเขาทําจากหนังเชื่อมต่อกับท่อหายใจที่ทําจากอ้อยและระฆังที่ลอยอยู่บนพื้นผิว การพิสูจน์ศิลปินก็ใช้งานได้จริงชุดสูทรวมถึงกระเป๋าที่นักดําน้ําสามารถปัสสาวะได้การเขียนกระจกภาพ (เครดิตภาพ: โดยได้รับอนุญาตจากห้องสมุดอังกฤษ Arundel 263, f.4v,11)มันเป็นอุบายที่
จะขัดขวางการเลียนแบบยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาแอบดูบันทึกของเขาหรือเพียงแค่วิธีที่จะหลีกเลี่ยงความยุ่งเหยิงหมึกของการเขียนถนัดซ้าย? ไม่ว่าแรงจูงใจของเขาคืออะไร Da Vinci แน่ใจว่าชอบการเขียนกระจก: บันทึกส่วนใหญ่ของเขาถูกกวนในทางกลับเพื่อระลึกถึงความทรงจําสมองของคุณจะเดินทางย้อนเวลาผ่านการค้นหาที่ดีที่สุดของ Google ตามการศึกษาใหม่ที่นักวิทยาศาสตร์พบว่าพวกเขาสามารถตรวจสอบกิจกรรมและทํานายสิ่งที่คุณคิดต่อไป
งานสนับสนุนความถูกต้องของสมมติฐานที่ยาวนานว่าสมองของมนุษย์พาตัวเองกลับสู่สถานะที่เคยเป็นเมื่อความทรงจําเกิดขึ้นครั้งแรกนักจิตวิทยา Endel Tulving ขนานนามกระบวนการนี้ว่า “การเดินทางข้ามเวลาทางจิต”นักวิจัยวิเคราะห์การสแกนสมองของผู้คนในขณะที่วิชาทดสอบดูภาพบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ภาพนี้แบ่งออกเป็นสามประเภท: คนดังเช่น Jack Nicholson และ Halle Berry สถานที่เช่นทัชมาฮาลและแกรนด์แคนยอนและวัตถุในชีวิตประจําวันเช่นแหนบและกระจกกระเป๋า
เพื่อให้แน่ใจว่าตัวแบบให้ความสนใจพวกเขาถูกถามคําถามเกี่ยวกับแต่ละภาพเมื่อมันเกิดขึ้นเช่นพวกเขาชอบคนดังบางคนหรือไม่พวกเขาต้องการเยี่ยมชมสถานที่แห่งหนึ่งหรือความถี่ที่พวกเขาใช้วัตถุบางอย่าง
ต่อมาไม่มีภาพใด ๆ และในขณะที่สมองของพวกเขายังคงถูกสแกนวัตถุถูกขอให้จําภาพให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้นักวิจัยพบว่ารูปแบบของการทํางานของสมองที่เกี่ยวข้องกับแต่ละภาพ “กลับคืนสู่สภาพเดิม” ตัวเองไม่กี่วินาทีก่อนที่ผู้คนจะสามารถจําความทรงจําด้วยวาจา โดยเฉลี่ยแล้วเวลาระหว่างการเริ่มต้นการทํางานของสมองที่เกี่ยวข้องกับหน่วยความจําและวิชาที่ระบุชื่อหน่วยความจําด้วยวาจาประมาณ 5.4 วินาที”เมื่อคุณมีประสบการณ์ประสบการณ์นั้นจะแสดงเป็นรูปแบบของกิจกรรมเยื่อหุ้มสมอง” ฌอนพอลินนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียและผู้นําของการศึกษา “ระบบความจําซึ่งเราคิดว่าอาศัยอยู่ในฮิปโปแคมปัส เป็นตัวแทนสรุปของทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเยื่อหุ้มสมองของคุณ”
