นักดาราศาสตร์ผลิตแผนที่ที่มีรายละเอียดมากที่สุด แต่ยังมีสนามแม่เหล็กของกระดูกกาแลคซี แผนที่นี้แสดงทิศทางของสนามแม่เหล็กในกระดูก G47 เหนือภาพของเส้นใยที่ถ่ายโดยหอดูดาวอวกาศเฮอร์เชล พื้นที่สีแดงและสีเหลืองเป็นพื้นที่ที่มีความหนาแน่นสูงของฝุ่นและก๊าซ (เครดิตภาพ: G47: ESA / เฮอร์เชล / PACS / SPIRE / Ke Wang et al. 2015; แผนที่โพลาไรซ์: สตีเฟ่นส์ et al., 2021)
นักดาราศาสตร์ได้ผลิตแผนที่ที่มีรายละเอียดมากที่สุดแต่ของสนามแม่เหล็กภายในส่วนหนึ่งของหนึ่ง
ในแขนเกลียวของทางช้างเผือกที่เรียกว่ากระดูกกาแลคซี – เส้นใยยาวของก๊าซหนาแน่นและฝุ่นละอองที่ก่อตัวลงตรงกลางแขนของกาแลคซีเกลียว แผนที่ใหม่เผยให้เห็นความยุ่งเหยิงแบบสุ่มของเส้นแม่เหล็กซึ่งขัดแย้งกับคุณสมบัติแม่เหล็กที่จัดตั้งขึ้นที่เห็นในโครงกระดูกที่เหลือของทางช้างเผือก
ทางช้างเผือกเป็นกาแล็กซีเกลียวและส่วนใหญ่ของดาวฤกษ์ของกาแลคซีเช่นเดียวกับฝุ่นจักรวาลที่เกิดพวกเขามีความเข้มข้นเป็นแขนขนาดใหญ่ยาวที่หมุนรอบศูนย์กลางกาแลคซี แขนแต่ละข้างมีชุดของกระดูกกาแลคซีวิ่งผ่านศูนย์กลางของมันคล้ายกับวิธีที่มนุษย์มีกระดูกวิ่งผ่านศูนย์กลางของแขนขาของเรา ก๊าซและฝุ่นละอองภายในเส้นใยโครงกระดูกเหล่านี้มีความหนาแน่นมากจนกระดูกผลิตสนามแม่เหล็กของตัวเอง
ในการศึกษาใหม่นักดาราศาสตร์ได้ทําแผนที่สนามแม่เหล็กของ G47 ซึ่งเป็นกระดูกกาแลคซีที่มีความยาว 200 ปีแสงและกว้าง 5 ปีแสง ในการทําเช่นนี้นักวิจัยใช้หอดูดาวสตราโตสเฟียร์สําหรับดาราศาสตร์อินฟราเรด (SOFIA) ซึ่งเป็นโครงการร่วมของนาซาและองค์การอวกาศเยอรมัน (DLR) SOFIA เป็นหอดูดาวทางอากาศซึ่งประกอบด้วยเครื่องบินโบอิ้ง 747SP ที่ได้รับการดัดแปลงให้บรรทุกกล้องโทรทรรศน์ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 106 นิ้ว (2.7 เมตร) สะท้อนแสงสะท้อนให้เห็นถึงเป้าหมายจากประตูขนาดใหญ่ในเครื่องบินสูงถึง 45,000 ฟุต (13,700 เมตร) เป็นผลให้กล้องโทรทรรศน์สามารถทํางานได้สูงกว่าประมาณ 99% ของบรรยากาศการปิดกั้นอินฟราเรดของโลกตามนาซา
สามีแสดงชีวิตประจําวันกับภรรยาใน 16 ภาพ พยายามอย่าร้องไห้!
พริตตี้วูแมนแมกที่เกี่ยวข้อง: กาแลคซีของเราถูกบิดเบือนและนักวิทยาศาสตร์ไม่ทราบว่าทําไม ”ตอนนี้เราสามารถรับการวัดทิศทางสนามแม่เหล็กที่เป็นอิสระมากมายทั่วทั้งกระดูกเหล่านี้ทําให้เราสามารถเจาะลึกถึงความสําคัญของสนามแม่เหล็กในเมฆเส้นใยขนาดใหญ่เหล่านี้ได้” ผู้เขียนนําเอียนสตีเฟ่นส์นักดาราศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Worcester State University ในแมสซาชูเซตส์กล่าวในแถลงการณ์
นักวิจัยสงสัยว่าสนามแม่เหล็กอาจมีบทบาทสําคัญในการกําหนดอัตราที่ดาวฤกษ์ก่อตัวขึ้นภายในกระดูกกาแลคซี ”พวกเขา [สนามแม่เหล็ก] สามารถนําทางการไหลของก๊าซรูปร่างกระดูกและส่งผลกระทบต่อปริมาณและขนาดของกระเป๋าที่หนาแน่นที่สุดของก๊าซที่จะยุบตัวลงในที่สุดเพื่อสร้างดาวฤกษ์” สตีเฟ่นส์กล่าวในแถลงการณ์ “โดยการทําแผนที่การวางแนวของสนามเราสามารถประมาณความสําคัญสัมพัทธ์ของสนามแม่เหล็กกับแรงโน้มถ่วงเพื่อวัดปริมาณสนามแม่เหล็กที่มีผลต่อกระบวนการสร้างดาว”
SOFIA taking off from Hamburg, Germany.โซเฟียออกเดินทางจากฮัมบูร์ก เยอรมนี (เครดิตภาพ: อเล็กซานเดอร์ โกลซ์/นาซ่า)แผนที่ที่ผลิตโดยใช้ SOFIA แสดงให้เห็นว่าสนามแม่เหล็กภายใน G47 นั้นวุ่นวายมากโดยไม่มีรูปแบบหรือทิศทางที่ชัดเจน นักวิจัยคาดว่าสนามแม่เหล็กจะคล้ายกับสนามที่สม่ําเสมอมากขึ้นที่เห็นในระดับที่ใหญ่กว่าทั่วแขนของทางช้างเผือกซึ่งสนามแม่เหล็กวิ่ง parralel ไปที่แขนกล่าวในแถลงการณ์
แม้ว่าสนามแม่เหล็กของ G47 จะปรากฏแบบสุ่มในบางพื้นที่ แต่ก็มีแนวโน้มที่จะตั้งฉากในบริเวณที่หนาแน่นที่สุดตามกระดูก ภูมิภาคอื่น ๆ ที่มีความหนาแน่นน้อยกว่ามีสนามคู่ขนานมากขึ้นและนักวิจัยสงสัยว่าภูมิภาคที่มีความหนาแน่นน้อยกว่าเหล่านี้อาจให้อาหารก๊าซเข้าไปในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นมากขึ้นซึ่งการก่อตัวของดาวมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามทีมยังเชื่อว่าสนามแม่เหล็กในภูมิภาคที่หนาแน่นเหล่านี้อาจแข็งแรงมากจนยับยั้งการก่อตัวของดาวได้ในบางสถานที่โดยการทํางานกับแรงโน้มถ่วงซึ่งพยายามยุบก๊าซเป็นดาวดวงใหม่ตามคําแถลง - กาแล็กซีที่ใหญ่ที่สุดที่เคยค้นพบทําให้นักวิทยาศาสตร์งุนงง- กาแล็กซีสามกาแล็กซีกําลังฉีกขาดซึ่งกันและกันในภาพกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลใหม่ที่น่าทึ่ง
- หลุมดํายักษ์ภายในกาแลคซีดาวเทียมขนาดเล็กต่อต้านคําอธิบาย G47 เป็นกระดูกกาแลคซี 10 ชิ้นแรกที่ตกเป็นเป้าหมายในการทําแผนที่ขั้นสูงโดยใช้ SOFIA ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเส้นใยที่ยาวและมืดมาก: โครงการสํารวจโพลาไรซ์แม่เหล็ก (FIELDMAPS) จุดมุ่งหมายโดยรวมของโครงการ FIELDMAPS คือการเปรียบเทียบสนามแม่เหล็กของกระดูกกาแลคซีกับการจําลองคอมพิวเตอร์ของกาแลคซีเกลียวเพื่อดูว่าพวกเขาช่วยกําหนดสนามแม่เหล็กโดยรวมของโครงกระดูกทางช้างเผือกได้อย่างไร
